De paradox van comfort.
It’s been a while…
Bij het aanmaken van deze blog zag ik dat het al bijna een jaar geleden is dat ik mijn laatste blog heb geüpload…
Hoewel ik bloggen heel leuk vindt, is het er volledig bij ingeschoten. Nu ik een kleine sloper van 16 maanden door mijn huis heb banjeren, meer verantwoordelijkheden op werk heb gekregen en me daarnaast ook nog bezig probeer te houden met de ontwikkeling van mijn eigen bedrijf, snap je denk ik wel dat er uiteindelijk iets moet wijken.
Simpel gezegd, de tropenjaren really fucking got me…
Maar goed, ik pak het gewoon op alsof ik gisteren ben gestopt.
Inpsiratie.
Sinds een aantal maanden geven we op werk 55+ training, wat maakt dat ik de waarde van een fit een veerkrachtig lijf weer dubbel en dwars ben gaan waarderen.
Naast dat het zeer inspirerend is om 60, 70 en 80-jarigen te zien werken aan hun fysieke belastbaarheid, laat het me ook realiseren dat niks in het leven een gegeven is. Leefcomfort in het bijzonder is iets waar voor gewerkt moet worden. Het liefst begin je daar al iets eerder mee dan op je 60e.
Het is namelijk zo dat je spiermassa vanaf je 30e met ongeveer 3-8% per 10 jaar afneemt, waar na je 50e een versnelling van dit spierverlies optreedt. Als je zelf niets doet om deze afname te stoppen, begint de aftakeling dus al op je 30e.
Hoewel ik er zelf niet over mee kan praten, zie ik op social media constant berichten langskomen van 30ers die inderdaad klagen over deze aftakeling. Alles gaat piepen, kraken en pijn doen.
Als dit voor jou ook het geval is, heb ik helaas slecht nieuws voor je…
De aftakeling van het leven ligt volledig in je eigen hand.
Oké, niet volledig natuurlijk. Maar minimaal 75%, kun je zelf zeer sterk beïnvloeden.
Want, nogmaals, leefcomfort is geen gegeven. Lekker in je lijf zitten, vrij kunnen bewegen en minimale pijntjes ervaren word je niet in de schoot geworpen.
Als mens in de hedendaagse maatschappij is een van de grootste uitdagingen wat ik noem:
“De paradox van comfort.”
“Om een comfortabel leven te leiden is het essentieel dat je blootgesteld wordt aan oncomfortabele momenten.”
Of, als we het in een mooi stoïcijns jasje gieten:
“Ware comfort en vrede worden geboren uit de as van strijd en tegenslag.”
Met als tegenstelling:
“Wie enkel zachte paden bewandelt, zal zich onvermijdelijk verwonden aan de eerste scherpe steen.’’
Deze paradox heb ik overigens zelf in het leven geroepen. Mocht hieruit een nieuwe filosofische stroming ontstaan, dan ben jij mijn getuige om te bewijzen dat ik de grote wijze meester erachter ben.
De paradox van comfort is voor de rijken van de maatschappij al honderden jaren een uitdaging. Als je vroeger namelijk genoeg geld had om de hele dag te eten en zuipen en verder weinig anders te doen, dan was de kans groot dat je jicht ontwikkelde. Jicht is een vorm van ontstekingsreuma in het teengewricht, die leidt een pijnlijke zwelling.
Hoewel je tegenwoordig niet zo vaak hoort dat iemand jicht heeft, brengt een leven van weinig beweging en veel eten met eventueel alcoholgebruik wel de nodige problemen met zich mee. Een belangrijke speler hierin is het stukje beweging.
Als we kijken naar het meest extreme geval van gebrek aan beweging, een coma, wordt snel duidelijk hóé belangrijk beweging is voor menselijke gezondheid. Als je namelijk in een coma ligt, zal je lichaam, mede door het gebrek aan beweging, in een razendsnel tempo afbreken. In minder extreme mate kent iedereen wel het pijnlijke gevoel in je lichaam na 3 dagen ziek op de bank liggen.
Beweging is belangrijk. Nee, bewegen is essentieel.
Het wordt je steeds gemakkelijker gemaakt om niet te bewegen. Je kan alles wat je wil bestellen, je fiets kan 90% van het werk voor je doen, je kan elke film kijken vanuit huis en je kan vanuit huis werken. Als je het graag zou willen zou je een leven kunnen leiden dat zich binnen een straal van een paar honderd meter afspeelt.
Maar, dit alles heeft een keerzijde.
Want, de aftakeling van het leven ligt volledig in je eigen hand.
Als je een leven van “comfort” leidt, waarbij je beweging zoveel mogelijk uit de weg gaat, alles naar je voordeur laat sturen en al je entertainment on demand en op de bank is, is het niet de vraag of maar wanneer je naar de knoppen gaat.
Je gewrichten, je spieren, je hormonen, je spijsverteringssysteem en alle stofjes die je een gelukzalig gevoel geven hebben het nodig dat je in beweging komt en blijft. En helaas, alleen een beetje bewegen is niet genoeg. Je moet het oncomfortabele opzoeken. Je moet over je grenzen heen gaan.
Want “Wie enkel zachte paden bewandelt, zal zich onvermijdelijk verwonden aan de eerste scherpe steen.’’
Als je niet lekker in je vel zit, pijntjes hebt, of tegen welk ander probleem dan ook aanloopt, moet je in beweging komen. Het zal je probleem niet oplossen, maar het zal het zeker draaglijker maken!
Verwerp de moderne gemakken en omarm discomfort.
“Modern comfort verstikt de geest; ongemak voedt haar.”